โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ มีเอกลักษณ์และประเพณีอย่างหนึ่งที่มีการสืบทอดกันจากรุ่นสู่รุ่นต่อเนื่องกันมานั่น คือ การขับร้องเพลงประสานเสียง แม้ปัจจุบันโรงเรียนจะได้จัดการเรียนการสอนถึงเพียงระดับประถมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งจากเดิมนั้นเคยมีการจัดการเรียนการสอนถึงระดับมัธยมศึกษาตอนต้น จึงทำให้นักร้องประสานเสียงจะเป็นเสียงเด็ก ๆ แทบทั้งหมด แต่ก็ยังคงสืบทอดเอกลักษณ์นี้ได้เป็นอย่างดี

 

     เพลงพระราชนิพนธ์ยิ้มสู้

 

     เพลงพระราชนิพนธ์ “ยิ้มสู้”  “SMILES” เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ในลำดับที่ 16 เมื่อปีพุทธศักราช 2495 หลังจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯ ไปทรงเยี่ยมโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ ได้ทรงพระเมตตาพระราชนิพนธ์ทำนองเพลงนี้ขึ้นเพื่อพระราชทานแก่โรงเรียนไว้สำหรับให้เป็นการกล่อมเกลาจิตใจคนตาบอดให้เบิกบานยินดีโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ประพันธ์คำร้องภาษาไทยและภาษาอังกฤษด้านคำร้องภาษาอังกฤษนั้น พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ทรงดัดแปลงจากบทกลอนภาษาอังกฤษชื่อ Smiles ในหนังสือชื่อ Bed Time Story (ภายหลังเมื่อเวลาผ่านไปนาน ก็ทรงลืมนามผู้แต่ง และไม่สามารถค้นหนังสือดังกล่าวพบอีกเลย) บทกลอนนี้ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริรับสั่งว่า นับเป็นเรื่องแปลกที่เมื่อนำมาประกอบเพลงพระราชนิพนธ์ “Smiles” แล้ว สามารถร้องได้อย่างลงตัวพอดี ต่อมาเมื่อคำร้องเสร็จเรียบร้อย ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้อัญเชิญไปพระราชทานแก่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ และทรงแนะนำการร้องการบรรเลงให้ด้วย

 

      เพลงโรงเรียนของเราและเพลงหวัง

 

   ทั้งสองเพลงแต่งเนื้อร้องและทำนองโดย ครูวิมล อ่องอัมพร ซึ่งเคยเรียนจบและเคยเป็นครูสอนการขับร้องเพลงประสานเสียงที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพและปัจจุบันก็ยังทำงานอยู่ที่สำนักงานมูลนิธิช่วยคนตาบอดแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชินูปถัมภ์ สำหรับการควบคุมการขับร้องเพลงประสานเสียงและเล่นเปียโนนั้น ได้แก่ ครูสนั่น ยางท่าไม้ ซึ่งก็เช่นเดียวกันเรียนจบและเคยเป็นครูสอนการขับร้องเพลงประสานเสียงที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพในช่วงหนึ่งเหมือนกัน เพลงโรงเรียนเปรียบได้กับเป็นเพลงประจำสถาบัน ซึ่งได้กล่าวถึงทั้งความรักและผูกพันต่อโรงเรียน คุณครู รวมถึงคณะกรรมการบริหารมูลนิธิช่วยคนตาบอดแห่งประเทศไทยในพระบรมราชินูปถัมภ์ ส่วนเพลงหวัง เป็นเพลงที่มีทำนองไพเราะ การประสานเสียงทำได้อย่างกลมกลืน เนื้อร้องกล่าวถึงการส่งเสริมให้มีกำลังใจ มีความหวัง แม้ในชีวิตจริงคนตาบอดอาจจะสูญเสียงการมองเห็นไปแต่ก็ควรยังต้องไม่สิ้นหวัง และต้องหมั่นทำแต่ความดีเพื่อเป็นทุนแห่งชีวิตต่อไป

 

       เพลงประจำอาเซียน

 

    ปัจจุบันมีการกล่าวถึง ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนกันอย่างแพร่หลายในทุกวงการสำหรับที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ นอกจากจะจัดการเรียนการสอนเพื่อเตรียมรับเรื่องดังกล่าวแล้วในการสอนการขับร้องเพลงประสานเสียงโดย ครูยุทธนา ศรีมูลชัย เคยเรียน และปัจจุบันก็เป็นครูพิเศษที่โรงเรียน และ ครูสถาพร พันธุ ซึ่งก็เช่นกัน คือ เคยเรียนและปัจจุบันก็เป็นครูสอนที่นี่ ได้มีการฝึกให้นักเรียนแม้จะค่อนข้างเป็นเด็กเล็ก โดยเป็นนักเรียนในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ถึง 6 ให้ร้องเพลงที่เกี่ยวกับอาเซียนได้อย่างไพเราะ ทั้งเนื้อร้องภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ซึ่งสามารถลองติดตามฟังได้ที่นี่

 

---

---

---

---

---

---

---