เพลงพระราชนิพนธ์ยิ้มสู้ (Smiles)

เพลงพระราชนิพนธ์ “ยิ้มสู้” (Smiles) เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ ลำดับที่ 16 ใน พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร

เมื่อคราวพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เสด็จพระราชดำเนินพร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ไปทรงเยี่ยมโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพในปี พ.ศ. 2494 ทรงมีพระราชดำริที่จะพระราชนิพนธ์เพลงเป็นกำลังใจให้กับคนตาบอด หลังเสด็จพระราชดำเนินกลับจากทรงเยี่ยมโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพในครั้งนั้น ทรงได้พระราชนิพนธ์เพลงยิ้มสู้ขึ้นในปี พ.ศ. 2495 โดยทรงพระราชนิพนธ์ทำนองและทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ประพันธ์คำร้องภาษาไทย โดยทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ยิ้มสู้นี้ไปพระราชทานแก่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพเพื่อให้นักเรียนขับร้อง และพระราชทานให้นำไปบรรเลง เป็นครั้งแรกในงานหารายได้ของมูลนิธิช่วยให้การศึกษาคนตาบอดในประเทศไทย ณ เวทีลีลาศสวนอัมพร เมื่อวันเสาร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2495

ต่อมาในปี พ.ศ. 2496 พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ทรงประพันธ์คำร้องภาษาอังกฤษ โดยทรงดัดแปลงจากบทกลอนภาษาอังกฤษชื่อ Smiles ในหนังสือชื่อ Bed Time Story

เพลงเรารักโรงเรียน

เป็นเพลงที่สื่อถึงความรัก ความสามัคคี และความผูกพันระหว่างนักเรียนด้วยกัน และความผูกพันระหว่างนักเรียนกับโรงเรียน คุณครู รวมถึงคณะกรรมการบริหารมูลนิธิช่วยคนตาบอดแห่งประเทศไทยในพระบรมราชินูปถัมภ์ แสดงออกถึงความรู้สึกโชคดีที่มีโรงเรียนแห่งนี้ให้นักเรียนได้เล่าเรียน

เพลงหวัง

เป็นเพลงที่สื่อถึงการทำให้คนพิการทางการเห็นรู้สึกมีกำลังใจ มีความหวัง แม้ในชีวิตจริงคนพิการทางการเห็นสูญเสียการมองเห็นไปแต่ก็ไม่สิ้นหวัง และต้องหมั่นทำแต่ความดีเพื่อเป็นทุนแห่งชีวิตต่อไป

เพลงรำลึกมิสคอลฟิลด์

เป็นเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อรำลึกถึงมิสเจเนวีฟ คอลฟิลด์ ผู้เปิดโลกทางการศึกษาให้กับคนพิการทางการเห็นในประเทศไทย และผู้ก่อตั้งโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ

เพลงขอบพระคุณ

เป็นเพลงที่ ซิสเตอร์โรส มัวร์ ผู้จัดการโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพมีดำริให้แต่งขึ้นเพื่อให้นักเรียนของโรงเรียนขับร้องให้กับผู้มีจิตศรัทธา ที่เข้ามาเลี้ยงอาหารหรือมอบเงินและสิ่งของให้กับโรงเรียน

เพลงพรวันเกิด

เป็นเพลงที่อาจารย์วิมล อ่องอัมพร แต่งขึ้นสมัยเป็นนักเรียนเรียนรวมในโรงเรียนเซนต์คาเบรียล เพื่อมอบเป็นของขวัญวันเกิดให้กับเพื่อนร่วมชั้นเรียน ต่อมาโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพได้นำมาให้นักเรียนขับร้องมอบแด่ผู้มีจิตศรัทธาที่มาเลี้ยงอาหารหรือมอบเงินและสิ่งของในโอกาสวันเกิด